inmoderatus

inmoderatus
immŏdĕrātus ( inm- ), a, um, adj. [in-moderatus], without measure, measureless, immeasurable.
I.
Lit. (only poet. ): vides sublime, fusum, immoderatum aethera, unbounded (= immensum), Cic. poët. N. D. 2, 25, 65; Lucr. 1, 1013.—
II.
Trop., unrestrained, unbridled, excessive, immoderate (freq. and class.):

ipsum illum Aristotelis discipulum, superbum, crudelem, immoderatum fuisse,

Cic. Att. 13, 28, 3:

homo et turbulentus,

id. Phil. 10, 11, 23:

mulier,

id. Cael. 21, 53:

immensae cupiditates, infinitae et immoderatae sunt,

Auct. Her. 2, 22, 34:

intemperantia,

Cic. Ac. 1, 10, 39:

quippe duos pro uno dominos acceptos, inmoderata, infinita potestate,

Liv. 3, 9, 4:

res immoderata cupido est,

Ov. P. 4, 15, 31:

motus animi, cum immoderatiores sunt, vitia fiunt,

Gell. 19, 12, 4:

immoderatissimae luxuriae esse,

Suet. Ner. 51:

immoderato potu et pastu pars animi obstupefacta,

Cic. Div. 1, 29, 60:

ne immoderata aut angusta sit oratio,

id. Or. 58, 198: vox immoderatior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51: tam immoderatae linguae fuit, unbridled, Suet. Vit. Luc.:

tempestates,

Cic. Rosc. Am. 45, 131.—Hence, adv.: immŏdĕrātē.
1.
Lit.: without measure or rule:

moveri immoderate et fortuitu,

Cic. Univ. 13:

vox immoderate profusa,

id. N. D. 2, 59, 149:

effunditur spiritus,

Quint. 11, 3, 63.—
2.
Trop., immoderately, extravagantly:

vivere,

Cic. Univ. 12:

jactari,

id. Div. 1, 29, 60:

abuti nostra facilitate,

id. Fam. 12, 1, 2.— Comp.:

ferre casum incommodorum tuorum,

Cic. Fam. 5, 16, 5.— Sup.:

laetari,

Spart. Sev. 20.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”